Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, η συχνότητα προστάτιδας που εντοπίστηκε και επιβεβαιώθηκε από εργαστηριακές εξετάσεις είναι μόνο περίπου 9%. Ωστόσο, η φλεγμονή του προστάτη συχνά υποτροπιάζει ή γίνεται χρόνια.
Ο επιπολασμός χρόνιων μορφών προστατίτιδας, που χαρακτηρίζεται από ανενεργή φλεγμονώδη διαδικασία και ασήμαντη, αλλά μειώνει την ποιότητα ζωής, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί τα κλινικά συμπτώματα.
Εκτός από την οξεία και χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, το σύνδρομο φλεγμονώδους χρόνιου πυελικού πόνου διακρίνεται ξεχωριστά, στο οποίο τα λευκοκύτταρα ανιχνεύονται στο τρίτο τμήμα των ούρων ή του σπέρματος, καθώς και το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου χωρίς φλεγμονώδεις αλλαγές.
Στην εμφάνιση και διατήρηση συμπτωμάτων χαρακτηριστικών της χρόνιας προστατίτιδας, οι λειτουργικές διαταραχές της ούρησης έχουν μεγάλη σημασία, εκφραζόμενες σε υψηλή πίεση ούρησης, ενδοπροστατική παλινδρόμηση, η οποία σχηματίζει μια ταραχώδη ροή ούρων, παθογόνο επίδραση μικροοργανισμών, ανοσολογικές αντιδράσεις, μια μεταβαλλόμενη κατάσταση μυς του πυελικού εδάφους.
Η επαναλαμβανόμενη εμφάνιση και αύξηση του πόνου και των συμπτωμάτων της κάτω ουροποιητικής οδού (LUTS), διαταραχές του ύπνου και, συχνά, η στυτική λειτουργία επηρεάζει σημαντικά τη σωματική και ψυχολογική κατάσταση των ανδρών.
Τις περισσότερες φορές, τα συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος σε νεαρούς και μεσήλικες άνδρες προκαλούνται από μια φλεγμονώδη διαδικασία στον προστάτη αδένα, ωστόσο, δεδομένης της ηλικίας του ασθενούς, είναι πάντα απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια διαφορική διάγνωση μεταξύ του αδενώματος και του καρκίνου του προστάτη.
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με την παθογένεση της χρόνιας προστατίτιδας, βάσει των οποίων προτείνεται μια ποικιλία μεθόδων θεραπείας. Η θεραπεία της οξείας προστατίτιδας εξαρτάται από το αναγνωρισμένο παθογόνο και περιλαμβάνει κυρίως αντιβακτηριακά φάρμακα που έχουν τη μεγαλύτερη διείσδυση στον προστάτη ιστό.
Η οξεία βακτηριακή προστατίτιδα απαιτεί παρεντερική χορήγηση βακτηριοκτόνων αντιβιοτικών όπως αμινογλυκοζίτες ή κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς. Η θεραπεία συνεχίζεται έως ότου εξαφανιστεί ο πυρετός και οι μετρήσεις του αίματος επανέλθουν στο φυσιολογικό. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να συνταγογραφούνται φθοροκινολόνες. Η διάρκεια της θεραπείας με φθοροκινολόνες για οξεία προστατίτιδα είναι 2-4 εβδομάδες.
Για χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα και φλεγμονώδες σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, πραγματοποιείται πορεία θεραπείας με φθοροκινολόνες ή τριμεθοπρίμη. Στη συνέχεια, ο ασθενής εξετάζεται ξανά και τα αντιβιοτικά συνεχίζονται μόνο σε περιπτώσεις όπου ο μικροοργανισμός που προκάλεσε την ασθένεια είναι γνωστός ή εάν ο ασθενής έχει παρατηρήσει θετικό αποτέλεσμα της θεραπείας.
Η συνιστώμενη περίοδος θεραπείας για χρόνια προστατίτιδα είναι 4-6 εβδομάδες ή περισσότερο. Σε ουροδυναμικές μελέτες, έχει αποδειχθεί αύξηση της ουρηθρικής πίεσης. Από την άποψη αυτή, σημειώθηκε ότι η συνδυασμένη θεραπεία με α-αποκλειστές και αντιβιοτικά είναι πιο αποτελεσματική από τη μονοθεραπεία με αντιβιοτικά σε σύνδρομο φλεγμονώδους χρόνιου πυελικού πόνου. Όταν συνταγογραφεί μια πορεία θεραπείας, ο γιατρός πρέπει να συζητήσει με τον ασθενή τη διάρκειά του, την πιθανότητα παρενεργειών και την ανάγκη παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της θεραπείας.
Φυτοπαρασκευάσματα στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας
Η χρήση φυτικών παρασκευασμάτων για τη θεραπεία των παθήσεων του προστάτη έχει μακρά ιστορία. Τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των φυτικών φαρμάκων έχουν ληφθεί εμπειρικά.
Επί του παρόντος, η δυνατότητα χρήσης φυτικών φαρμάκων θα πρέπει να οφείλεται σε σύγχρονες ιδέες σχετικά με την παθογένεση και την ανάπτυξη παθολογικών διαδικασιών, ιδίως στον προστάτη.
Διαδικασίες όπως λειτουργική απόφραξη, η εμφάνιση στροβιλισμού στην ουρήθρα του προστάτη, η παθολογική επίδραση των κοινών μικροοργανισμών, οι ανοσολογικές αλλαγές, διαταράσσουν τον φυσιολογικό μεταβολισμόΟρισμένες παραβιάσεις αναπόφευκτα οδηγούν σε άλλες. Για παράδειγμα, η χρόνια φλεγμονή οδηγεί σε κυτταρική βλάβη και βλάβη.
Κανονικά, το σώμα παράγει συνεχώς προϊόντα ατελούς οξείδωσης, οι λεγόμενες ελεύθερες ρίζες, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, ιδίως κατά τη διάρκεια της φλεγμονής. Η διακοπή της παροχής οξυγόνου ιστού, στην οποία ο ρυθμός συσσώρευσης των δραστικών ριζικών ενώσεων (ρίζες οξυγόνου, αζώτου και χλωρίου) υπερβαίνει τον ρυθμό εξουδετέρωσης τους, ονομάζεται οξειδωτικό στρεςΩς αποτέλεσμα, το οξειδωτικό στρες με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε βλάβη των ιστών, συμπεριλαμβανομένου του προστάτη.
Οι βιοχημικοί έχουν από καιρό γνωστά φυσικά αντιοξειδωτικά: βιταμίνες Ε, C και καροτενοειδή, αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά το οξειδωτικό στρες. Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερη προσοχή έχει δοθεί στα βιοφλαβονοειδή, τα οποία είναι δεκάδες φορές ισχυρότερα στην αντιοξειδωτική δράση από τη βιταμίνη Ε, τη βιταμίνη C και το β-καροτένιο. Συνολικά, είναι γνωστά περισσότερα από 6. 000 βιοφλαβονοειδή, εκ των οποίων περισσότερα από 3. 000 είναι φλαβόνες και περισσότερες από 700 ισοφλαβόνες. Τα φυτά συνθέτουν περίπου το 2% του συνολικού οργανικού άνθρακα από τη φωτοσύνθεση σε φλαβονοειδή ή άλλες πολυφαινόλες.
Τα φλαβονοειδή προστατεύουν τα φυτά από ακτινοβολία, υπεριώδη ακτινοβολία, οξείδωση, ασθένειες, λοιμώξεις, βακτήρια. Ένας από τους εκπροσώπους των φαρμακευτικών φυτών που περιέχουν βιοφλαβονοειδή είναι η ξεχασμένη πένα (Hedysarum ignoreum) - ένα πολυετές βότανο από την οικογένεια των οσπρίων. Είναι ένα μικρό φυτό ύψους 25-50 cm που ανθίζει από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο με μικρά μωβ-ιώδη λουλούδια.
Οι ρίζες της ξεχασμένης δεκάρας περιέχουν φλαβονοειδή κουερσετίνη, σαπωνίνες και άλλες βιολογικά δραστικές ουσίες. Είναι παράγωγα κουερσετίνης που έχουν αντιοξειδωτική δράση και είναι αποτελεσματικά σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, η οποία επιβεβαιώνεται από τα αποτελέσματα κλινικών μελετών.
Εκτός από αυτές τις ιδιότητες, οι κατεχίνες που περιέχονται στις ρίζες της ξεχασμένης πένας έχουν υψηλή δραστικότητα Ρ-βιταμίνης, ενισχύουν τα τριχοειδή τοιχώματα και βελτιστοποιούν τη μικροκυκλοφορία. Οι ρίζες της ξεχασμένης πένας έχουν προσαρμοστικές ιδιότητες, η οποία καθορίζει επίσης την αξία της συμπερίληψης του φυτού στη σύνθετη θεραπεία ασθενών με χρόνια προστατίτιδα.
Τα φλαβονοειδή περιέχουν επίσης πτηνά knotweed (Polygonum aviculare), ένα ετήσιο ποώδες ζιζάνιο με μικρά, ελλειπτικά φύλλα. Ένα μονό στέλεχος, που εκτείνεται από τη βάση της ρίζας, διακλαδίζεται άφθονα και σχηματίζει μια μάζα πράσινων βλαστών. Σε αυτό το μικρό μέγεθος φυτών τον Μάιο, εμφανίζουν αφθονία πρασινωδών λευκών λουλουδιών. Το Knotweed περιέχει επίσης μεγάλη ποσότητα ασκορβικού οξέος, βιταμίνης Κ, προβιταμίνης Α.
Μέσα που βασίζονται στο βότανο του Knotweed είναι από καιρό γνωστά στην ουρολογική πρακτική, καθώς έχουν διουρητικό, αντι-ουρική αρθρίτιδα και προσαρμογογόνο αποτέλεσμα. Η συνδυασμένη λήψη της ξεχασμένης δεκάρας και των πουλερικών μας επιτρέπει να αναμένουμε ένα κλινικά σημαντικό αποτέλεσμα.
Τα φυτοπαρασκευάσματα που διατίθενται στην κλινική πρακτική, τα οποία παράγονται από το ξεχασμένο kopeck (ρίζα και ριζώματα), καθώς και από το βότανο του Knotweed, είναι ένα βάμμα της ξεχασμένης ρίζας kopeck.
Οι βιολογικά δραστικές ουσίες που συνθέτουν το βάμμα περιέχουν φυσικά αντιοξειδωτικά και ουσίες που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία, η οποία καθορίζει την ικανότητα αυτών των φυτικών φαρμάκων να μειώσουν τη σοβαρότητα της φλεγμονώδους διαδικασίας στον προστάτη και το σύνδρομο πόνου (αισθήσεις πόνου και βαρύτητας στο περίνεο , προστάραια).
Η αυξημένη κυκλοφορία στον προστάτη μειώνει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων της κατώτερης ουροποιητικής οδού (συμπεριλαμβανομένων συχνών, δύσκολων ούρων, δυσφορία κατά την εκκένωση της ουροδόχου κύστης, εξασθένιση της ροής των ούρων και αίσθημα ατελούς εκκένωσης της ουροδόχου κύστης), και επίσης βελτιώνει τη λειτουργική κατάσταση της σπηλαιώδεις αρτηρίες.
Κλινική αποτελεσματικότητα ενός βάμματος από τις ρίζες της ξεχασμένης πένας
Η αποτελεσματικότητα του βάμματος μελετήθηκε σε μια ανοιχτή συγκριτική τυχαιοποιημένη μελέτη. Ο στόχος της μελέτης ήταν να μελετήσει την επίδραση των φυτικών παρασκευασμάτων στη δυναμική του συνδρόμου πόνου, τα αντικειμενικά δεδομένα και τις εργαστηριακές παραμέτρους σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
Εκτός από τη μελέτη παραπόνων και αναμνηστικής, η διάγνωση επιβεβαιώθηκε με εργαστηριακές μελέτες έκκρισης προστάτη σε καθαρή μορφή ή στα ούρα. Σε παράλληλες ομάδες με ενεργό έλεγχο, αξιολογήθηκε η αποτελεσματικότητα, η ασφάλεια και η ανεκτικότητα του φαρμάκου σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
Για να αντικειμενοποιηθεί η περιγραφή των συμπτωμάτων, χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα των χρόνιων συμπτωμάτων της προστατίτιδας, η ανάλυση των ημερολογίων ούρησης και η σύγκριση των εργαστηριακών δεδομένων χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα του δείκτη χρόνιας προστατίτιδας των ΗΠΑ (NIH-CPSI). Σε ασθενείς, αποκλείστηκαν ουρολογικές ασθένειες που θα μπορούσαν να συνοδεύονται από παρόμοια συμπτώματα (καλοήθης υπερπλασία, καρκίνος του προστάτη), παθολογικές αλλαγές στο νευρικό σύστημα και στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Η παρατεταμένη πορεία προστατίτιδας με περιοδικές παροξύνσεις επηρεάζει αρνητικά τη συναισθηματική και σεξουαλική σφαίρα. Παρακολούθηση και αλλαγές στη στυτική λειτουργία στο πλαίσιο της χρόνιας προστατίτιδας σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο πραγματοποιήθηκαν επίσης χρησιμοποιώντας τυπικά ερωτηματολόγια. Παράλληλα, η ασφάλεια του φαρμάκου αξιολογήθηκε σε σύγκριση με άλλα φυτικά φάρμακα.
Προκειμένου να αποσαφηνιστεί η αποτελεσματική δόση βάμματος των ριζών της ξεχασμένης πένας, οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα, που αποτελείται από 30 άτομα, έλαβε βάμμα 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα. Οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας, που αποτελούνταν επίσης από 30 άτομα, έλαβαν βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα.
Η κατανομή των ασθενών σε ομάδες πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο της απλής τυχαιοποίησης, η οποία κατέστησε δυνατή τη μελέτη των επιδράσεων του φαρμάκου σε ομοιογενείς ομάδες. Το φάρμακο Red root plus συνταγογραφήθηκε με άδειο στομάχι, τουλάχιστον 30 λεπτά πριν από τα γεύματα. Πριν από τη χρήση, το φιαλίδιο με το φάρμακο ανακινήθηκε και μια δόση διαλύθηκε σε 1/3 ποτήρι νερό. Η διάρκεια της θεραπείας ήταν 30 ημέρες.
Μια ομάδα ελέγχου 20 ασθενών με καθιερωμένη διάγνωση χρόνιας προστατίτιδας έλαβε θεραπεία με ένα άλλο φυτικό παρασκεύασμα για την ίδια περίοδο. Τα κριτήρια αποτελεσματικότητας στις ομάδες που χρησιμοποίησαν βάμμα 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα, 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα ή έλαβαν φάρμακο σύγκρισης ήταν αλλαγές στα κλινικά συμπτώματα με βάση συνεντεύξεις ασθενών, δεδομένα ερωτηματολογίων και ημερολόγια ούρησης. Όλοι οι ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη ολοκλήρωσαν τη μελέτη.
Η μέση ηλικία των ασθενών της πρώτης ομάδας, οι οποίοι έλαβαν βάμμα των ριζών της ξεχασμένης πένας, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα, ήταν 45, 5 (37–56) έτη (εφεξής, αναφέρεται η διάμεση τιμή, καθώς και η 25η και 75ο εκατοστημόρια). Η μέση ηλικία των ασθενών στη δεύτερη ομάδα, οι οποίοι έλαβαν βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα, ήταν 45, 5 (33-55) έτη. Η μέση ηλικία των ασθενών στην ομάδα ελέγχου ήταν 48 (36-59) έτη.
Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ηλικία μεταξύ των ομάδων (p = 0, 63) (εφεξής, χρησιμοποιήθηκε ANOVA). Πρέπει να σημειωθεί ότι η χρόνια προστατίτιδα ανιχνεύθηκε σε άτομα με την πιο ενεργή και ενεργή ηλικία, για τα οποία η διατήρηση της στυτικής και αναπαραγωγικής λειτουργίας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Από όλους τους ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, 26 (32, 5%) είχαν ιστορικό σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειώνΗ κατανομή στις ομάδες τέτοιων ασθενών ήταν η ίδια.
Πριν από τη χορήγηση του βάμματος, 57 (71, 3%) ασθενείς έλαβαν θεραπεία για χρόνια προστατίτιδα. Τις περισσότερες φορές ήταν αντιβιοτική θεραπεία και / ή α-αποκλειστές. Η κατανομή των ασθενών που είχαν προηγουμένως λάβει θεραπεία, καθώς και ο τύπος της θεραπείας, δεν διέφερε σημαντικά στις ομάδες, γεγονός που επιβεβαιώνει τις σύγχρονες ιδέες για την παθογένεση και, κατά συνέπεια, τις μεθόδους θεραπείας της χρόνιας προστατίτιδας.
Προκειμένου να εκτιμηθεί αντικειμενικά τα συμπτώματα και η σοβαρότητά τους, καθώς και η ποιότητα ζωής των ασθενών, χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα NIH-CPSI, η οποία συνιστάται τόσο για την αρχική αξιολόγηση όσο και για την παρακολούθηση της κατάστασης του ασθενούς. Αρχικά, το επίπεδο του συνδρόμου πόνου σύμφωνα με την κλίμακα NIH-CPSI πριν από το διορισμό της θεραπείας στην ομάδα που έλαβε βάμμα ριζών του ξεχασμένου kopeck, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα, ήταν 13 (10-15) σημεία. στην ομάδα που έλαβε βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα - 12 (10-15) βαθμοί. Στην ομάδα ελέγχου, αυτός ο δείκτης ήταν 13 (10-15) σημεία. Η σοβαρότητα του πόνου μεταξύ των ομάδων δεν είχε στατιστικά σημαντικές διαφορές (p = 0, 846).
Οι ομάδες ασθενών ήταν ομοιογενείς τόσο στον εντοπισμό όσο και στη σοβαρότητα του συνδρόμου πόνου, το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένης της ποικιλίας των κλινικών εκδηλώσεων αυτής της νόσου.
Δεδομένου ότι οι διαταραχές της ούρησης διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις υποτιθέμενες αιτίες της έναρξης και της επανεμφάνισης της χρόνιας προστατίτιδας, δηλαδή της απόφραξης της εξόδου της ουροδόχου κύστης, της δυσκινησίας του εκνεφωτή-σφιγκτήρα, της αυξημένης πίεσης στον αυλό της ουρήθρας του προστάτη και της ενδοπροστατικής παλινδρόμησης, δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην κατανομή των ασθενών με την παρουσία και τη σοβαρότητα των LUTS παρουσία πόνου και δυσφορίας. Αρχικά, στην πρώτη ομάδα, αυτός ο δείκτης ήταν, σύμφωνα με την κλίμακα NIH-CPSI, 2 (1-3) σημεία, στη δεύτερη ομάδα - 2 (1-3) σημεία, και στην ομάδα ελέγχου - επίσης 2 (1 -3) βαθμοί.
Η σοβαρότητα των διαταραχών των ούρων στις ομάδες δεν διέφερε στατιστικά σημαντικά (p = 0, 937). Οι ομάδες μελέτης ήταν ομοιογενείς όσον αφορά το LUTS. Δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων και τα αποτελέσματα της ανάλυσης του ημερολογίου ούρησης. Είναι ασφαλές να πούμε ότι τα LUTS συσχετίστηκαν με νόσο του προστάτη και όχι με λειτουργικές διαταραχές της ουροδόχου κύστης ή του ισοζυγίου νερού.
Ο μέγιστος ρυθμός ούρησης, σύμφωνα με την ουροφλομετρία, στην πρώτη ομάδα ήταν 13, 3 (11, 8-14, 2) ml / s, στη δεύτερη ομάδα - 13, 2 (12, 1-14, 0) ml / s και μάρτυρας - 13, 0 (11, 8-14, 6) ml / s μικρό. Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές σε αυτόν τον δείκτη στις ομάδες (p = 0, 996). Ο υπολειπόμενος όγκος ούρων στην πρώτη, δεύτερη και ομάδα ελέγχου ήταν 23, 0 (20–26), 23 (18–25) και 20 (16, 5–24) ml, αντίστοιχα. Σύμφωνα με αυτόν τον δείκτη, οι ομάδες ασθενών επίσης δεν διέφεραν (p = 0, 175).
Μπορεί να δηλωθεί ότι δεν υπήρξαν έντονες παραβιάσεις της λειτουργίας της δεξαμενής και εκκένωσης της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα στις ομάδες μελέτης, αλλά τα υπάρχοντα LUTS καθιστούν δυνατή την υποψία για την πηγή παθολογικών συμπτωμάτων στο επίπεδο της ουρήθρας του προστάτη .
Η υποκειμενική αντίληψη των ασθενών για τα συμπτώματα της χρόνιας προστατίτιδας είναι επίσης πολύ σημαντική. Διάφορες δυσάρεστες αισθήσεις ποικίλης σοβαρότητας, οι οποίες είναι επιρρεπείς σε επανάληψη, συχνά απρόβλεπτες, διαταράσσουν σημαντικά τον συνηθισμένο τρόπο ζωής για τους άνδρες. Αυτό αντικατοπτρίζεται όχι μόνο στη διάθεσή τους, αλλά και στην κοινωνική δραστηριότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η μελέτη της ποιότητας ζωής, η οποία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της νόσου, την υποτροπή και τις συνέπειές της, χρησιμεύει επίσης ως κριτήριο για την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Πριν από το διορισμό της θεραπείας στην ομάδα που λαμβάνει το βάμμα της κόκκινης ρίζας συν 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα, η ποιότητα ζωής, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, εκτιμήθηκε σε 6 (5-9) σημεία, στην ομάδα που έλαβε το βάμμα των 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα, - 8 (6-9) σημεία και στην ομάδα ελέγχου - 6 (3-9) σημεία. Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων για αυτόν τον δείκτη (p = 0, 22).
Η συνολική βαθμολογία στην κλίμακα NIH-CPSI στην πρώτη ομάδα ήταν 22 (19–25), στη δεύτερη ομάδα - 23 (19–25) και στην ομάδα ελέγχου - 22 (18–25) (p = 0, 801) . Έτσι, οι ομάδες ήταν ομοιογενείς όχι μόνο στο άθροισμα των σημείων στην κλίμακα χρόνιας προστατίτιδας, αλλά και στα μεμονωμένα συστατικά της. Όλοι οι ασθενείς απάντησαν σε ερωτήσεις σχετικά με την Κλίμακα Αξιολόγησης Λειτουργίας Ανδρικής ΣυναρμολόγησηςΣτην πρώτη ομάδα ο δείκτης ήταν 31 (23–41) βαθμοί, στο δεύτερο - 34 (27–39) βαθμοί, στο τρίτο - 34 (26–37) βαθμοί. Η επίδραση της χρόνιας προστατίτιδας στη στυτική λειτουργία παραμένει επίσης αντικείμενο μελέτης.
Και στις τρεις ομάδες, το εύρος τιμών είναι αρκετά ευρύ. Αυτό μαρτυρεί τον ατομικό βαθμό απόκρισης ενός άνδρα στα υπάρχοντα συμπτώματα και διαταραχές του. Ωστόσο, η κατανομή των ασθενών με χρόνια προστατίτιδα με διαφορετικές καταστάσεις στυτικής λειτουργίας σε ομάδες πριν από το διορισμό της θεραπείας δεν διέφερε (p = 0, 967). Έτσι, στην αρχή της μελέτης, ήταν δυνατόν να σχηματιστούν τρεις ομάδες ασθενών με χρόνια προστατίτιδα, οι οποίοι ήταν ομοιογενείς στην ηλικία, τον τύπο και τη σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων που επηρέασαν την ποιότητα ζωής. Ταυτόχρονα, αποκλείστηκαν παραβιάσεις της δεξαμενής και λειτουργίες εκκένωσης της ουροδόχου κύστης.
Μετά από 30 ημέρες θεραπείας, η συμπτωματολογία αξιολογήθηκε στις σχηματισμένες ομάδες. Στην ομάδα των ασθενών που έλαβαν βάμμα των ριζών της ξεχασμένης πένας, 1 κουταλάκι του γλυκού 3 r / ημέρα, σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο ελέγχου, σημειώθηκε μείωση κατά 51% στη συχνότητα και τη σοβαρότητα του πόνου και της δυσφορίας. Στο πλαίσιο της λήψης βάμμα 2 κουταλάκια του γλυκού 3 r / ημέρα, σημειώθηκε μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων κατά 55%.
Στην ομάδα ελέγχου, τα παθολογικά συμπτώματα μειώθηκαν κατά 37%. Οι διαφορές μεταξύ των τριών ομάδων ασθενών ήταν στατιστικά σημαντικές (p = 0, 029). Ωστόσο, δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ομάδας. Έτσι, είναι δυνατόν να επιτευχθεί ένα κλινικά σημαντικό αποτέλεσμα με ελάχιστες δόσεις του φαρμάκου. Επιπλέον, παρέμειναν στατιστικά σημαντικές διαφορές στη μείωση των παθολογικών συμπτωμάτων στην εκτίμηση κάθε ομάδας που πήρε το βάμμα των ριζών της ξεχασμένης δεκάρας, σε σύγκριση με τον έλεγχο.
Σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο, παρατηρήθηκε βελτίωση των δεικτών ούρησης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ωστόσο, οι διαφορές ήταν στατιστικά ασήμαντες τόσο μεταξύ των ομάδων που έλαβαν βάμμα των ριζών της ξεχασμένης ρίζας πένας σε διαφορετικές δόσεις, και σε σύγκριση με το ομάδα ελέγχου.
Κατά την ανάλυση των δεδομένων από το ημερολόγιο ούρησης που ελήφθησαν μετά την πορεία της θεραπείας, δεν υπήρχαν επίσης στατιστικά σημαντικές διαφορές και στις τρεις ομάδες. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ουροφλομετρίας ελέγχου, σημειώθηκε αύξηση του μέγιστου ποσοστού ούρησης σε όλες τις ομάδες, η οποία κυμαινόταν από 5 έως 12%. Ο όγκος των υπολειμμάτων ούρων σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο σε διάφορες δόσεις και σε ασθενείς που έλαβαν θεραπεία με το φυτικό φάρμακο σύγκρισης μειώθηκε κατά 4-6%. Οι διαφορές μεταξύ ομάδων δεν ήταν στατιστικά σημαντικές.
Αυτό το γεγονός μπορεί να εξηγηθεί από τη σχετικά σύντομη περίοδο χρήσης, καθώς και από την απουσία συστατικών Red Root plus στο βάμμα που θα είχαν παρόμοιο αποτέλεσμα με τους αναστολείς α-αναγωγάσης και 5α-αναγωγάση. Το κύριο δραστικό συστατικό του φαρμάκου είναι ενώσεις της ομάδας των βιοφλαβονοειδών, οι οποίες έχουν ποικίλα αποτελέσματα, κυρίως αντιοξειδωτικά και αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας ελέγχου, βάσει επαναλαμβανόμενων ερωτηματολογίων, σημειώθηκε βελτίωση του δείκτη ποιότητας ζωής μετά την πορεία της θεραπείας για 30 ημέρες. Στην πρώτη ομάδα, αυτός ο δείκτης άλλαξε κατά 55%, στη δεύτερη - κατά 59% και στον έλεγχο - κατά 39%. Οι διαφορές στη δυναμική των αλλαγών στην ποιότητα ζωής στο πλαίσιο της χρήσης του βάμματος των ριζών της ξεχασμένης πένας και στην ομάδα ελέγχου ήταν στατιστικά σημαντικές (p = 0, 008).
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ομάδες που έλαβαν το βάμμα σε διαφορετικές δόσεις δεν διέφεραν σημαντικά στη δυναμική της ποιότητας ζωής. Η ανάλυση των αλλαγών στην ποιότητα ζωής επιβεβαιώνει την προσαρμογογόνο επίδραση των συστατικών του φυτικού παρασκευάσματος που περιέχει την ξεχασμένη πένα και το πουλί. Η συνολική βαθμολογία NIH-CPSI μετά από 30 ημέρες θεραπείας μειώθηκε και στις τρεις ομάδες. Στην πρώτη ομάδα, μειώθηκε κατά 50%, στη δεύτερη - κατά 52% και στην τρίτη - κατά 29%. Ταυτόχρονα, παρατηρήθηκε η ίδια τάση με την ανάλυση άλλων δεικτών.
Η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική μεταξύ των ασθενών που έλαβαν βάμμα των ριζών της ξεχασμένης ρίζας πένας και των ασθενών της ομάδας ελέγχου και δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ομάδων που έλαβαν το φάρμακο σε διαφορετικές δόσεις.
Και στις τρεις ομάδες ασθενών, σημειώθηκε η ίδια αύξηση στο άθροισμα των βαθμών σύμφωνα με το ερωτηματολόγιο ICF (p = 0, 455). Η μεταβολή του δείκτη σε όλες τις ομάδες δεν ήταν περισσότερο από 10%. Δεν υπήρχαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων.
Η βελτίωση της συνωμοτικής λειτουργίας μπορεί να σχετίζεται κυρίως με μείωση των παθολογικών συμπτωμάτων από τον προστάτη αδένα, μείωση των LUTS, προσαρμοστικές ιδιότητες και βελτίωση της μικροκυκλοφορίας. Η κατάσταση του προστάτη αδένα στο πλαίσιο της χρήσης φυτικών παρασκευασμάτων είναι ενδιαφέρουσα. Αυτό αποδεικνύεται από την ανάλυση των αποτελεσμάτων της επαναλαμβανόμενης μελέτης της έκκρισης του προστάτη.
Εάν αρχικά οι ομάδες ασθενών δεν διέφεραν στην παρουσία και τον αριθμό των λευκοκυττάρων στην έκκριση του προστάτη (p = 0, 528), τότε μετά από 30 ημέρες θεραπείας σε όλες τις ομάδες, παρατηρήθηκε μείωση της σοβαρότητας της φλεγμονώδους διαδικασίας. Στις ομάδες που έλαβαν βάμμα των ριζών της ξεχασμένης δεκάρας, υπήρξε στατιστικά σημαντική (p = 0, 028) μείωση στον αριθμό των λευκοκυττάρων σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Η αλλαγή της δοσολογίας του φαρμάκου δεν επηρέασε τη δυναμική της μείωσης των λευκοκυττάρων.
Σύμφωνα με τη μελέτη της έκκρισης του προστάτη, διαπιστώθηκε σημαντική μείωση της σοβαρότητας της φλεγμονώδους διαδικασίας και βελτίωση της λειτουργικής κατάστασης του προστάτη.
Διαφορετικά φυτικά φάρμακα περιέχουν ένα ξεχωριστό σύνολο βιοφλαβονοειδών που έχουν διαφορετικές δραστικότητες. Προφανώς, ο συνδυασμός των ριζωμάτων και των ριζών της ξεχασμένης πένας και του knotweed περιέχει βιοφλαβονοειδή που είναι δραστικά έναντι των επιδράσεων του οξειδωτικού στρες στον ιστό του προστάτη. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί με βάση τα αποτελέσματα της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου και την απουσία διαφορών που εξαρτώνται από τη δόση. Ωστόσο, αυτή η υπόθεση θα πρέπει να επιβεβαιωθεί από περαιτέρω έρευνα.
συμπέρασμα
Μεταξύ των μεθόδων θεραπείας της προστατίτιδας, ένα σημαντικό μέρος καταλαμβάνεται από τη χρήση φυτικών παρασκευασμάτων. Η αποτελεσματικότητα αυτής της ομάδας φαρμακευτικών προϊόντων επιβεβαιώνεται από την κλινική εμπειρία. Ωστόσο, η διεξαγωγή τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών που αξιολογούν την αποτελεσματικότητα των φυτικών παρασκευασμάτων με βάση σύγχρονες ιδέες σχετικά με τη δραστική αρχή, επιτρέπει μια νέα προσέγγιση στη φυτική ιατρική.
Η λογική για την αποτελεσματικότητα των φυτικών βιοφλαβονοειδών είναι η θεωρία του οξειδωτικού στρες, σύμφωνα με την οποία τα προϊόντα της ανεξέλεγκτης οξείδωσης των ελεύθερων ριζών έχουν επιζήμια επίδραση στο κύτταρο και προκαλούν πολλές διαταραχές στη λειτουργία των οργάνων και των συστημάτων.
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, φαίνεται πιθανό να συμπεράνουμε ότι η φυτοθεραπεία χρησιμοποιώντας βάμμα ξεχασμένης ρίζας πένας - ένα φάρμακο με έντονα αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτικά αποτελέσματα - είναι πιο αποτελεσματικό τόσο στη σύνθετη θεραπεία ασθενών με χρόνια προστατίτιδα όσο και στη μονοθεραπεία για να αποφευχθεί νόσος.